“ஐ வாண்ட் ஹிம்” என்று அவள் குரலில் இருந்த உறுதி, சட்டென மாறி அழ ஆரம்பித்தாள். மணி கிட்டத்தட்ட மூன்று. இருமினாள்.

“நிறைய சிகரெட் பிடிச்சியா?”

“இல்லை.”

“பொய் சொல்லாத. குறைஞ்சது அரை பாக்கெட் போயிருக்கும் போல.”

“முழு பாக்கெட்” என்று சிரித்தாள் நிரஞ்சனா.

“இடியட். எத்தனை சொன்னேன். அதையும் மீறி இப்படி உன்னையே  கஷ்டப்படுத்திக்கிறதுக்கு பதிலா ஜஸ்ட் கோ அண்ட் ஃபக் ஹிம்” என்றேன் கோபமாய்.

“எனக்கென்னவோ அவனோட ஒரு தடவையோட முடிஞ்சுரும்னு தோணலை” என்று சொல்லி மீண்டும் சிரித்தாள்.

நிரஞ்சனா எங்கள் அலுவலகத்தில் புதியதாய் சேர்ந்திருந்த மார்கெட்டிங் அனலிஸ்ட். எங்கள் நிறுவனம் மார்கெட் செய்யாத விஷயமே இல்லை என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். புதியவளாய், புத்திசாலியாய், உடைகளில் ரசனையுள்ளவளாய்  இருந்தாள். அவளிடம் ஒர் ஆட்டிட்டியூட் இருந்தது. சுலபமாய் வசீகரிக்கும் எல்லா அம்சங்கள் இருந்தும் பலரை தள்ளி நிற்க செய்தது அவளின் புகைக்கும் பழக்கம். சட்டென அத்தனை ஆண்கள் கூட்டத்தின் நடுவே சிகரெட்டை எடுத்து தன் லிப்ஸ்டிக் உதடுகளால் கவ்வி, மிக ஸ்டைலாய் லைட்டரால் பற்றவைத்து புகைக்க ஆரம்பித்துவிடுவாள்.

உடன் புகைப்பவர்கள் கொஞ்சம் அதிர்ந்துதான் போனார்கள். சில பேர் ஒரிரு முறை அதிர்ச்சியை காட்டாமல் உடன் புகைத்தாலும் அடுத்த சில நாட்களில் அவர்கள் இவள் புகைக்கும் போது அருகே நிற்பதை தவிர்க்க ஆரம்பித்தார்கள். புகைப்பதும்  குடிப்பதும் ஆண்களுக்கான மேன்மை என்று நினைக்கும் டிபிக்கல் மிடில்க்ளாஸ் ஆணாதிக்க மெண்டாலிட்டி கொண்டவர்கள் தான். “எங்க வீட்டுல எல்லாம் பொம்பளப் புள்ளையை இப்படி வளக்க மாட்டாங்க” என்கிற ஸ்டேட்மெண்ட் விட்டு தங்களை வெளிப்படுத்திவிடுவார்கள்.

“ஒரு பொண்ணு, தம்மு, தண்ணி இதுல எது ஒண்ணை பண்ணாலும்  கூப்டா படுக்க வந்துருவானு இவனுங்களுக்கு யார் சொல்லிக் கொடுத்தா?” என்று ஒரு நாள் கோவமாய் சம்பந்தமேயில்லாமல் ஒர் தம்மடிக்கும் நேரத்தில் கேட்டாள்.

“ரெண்டு சாத்தியம். ஒண்ணு அப்படியான நேரத்தில சம்பவம் ஈஸியா நடந்திருக்கணும். இல்லை, நடந்ததா எவனாச்சும் அடிச்சி வுடுற கதையை நம்பியிருக்கணும் தட்ஸால்” என்று சிரித்தேன்.

“இது என்ன மய்யமா ஒரு பதில்.”

“இல்லேங்குறியா?”

“உங்ககிட்ட எல்லாத்துக்கும் ஆன்சர் இருக்கும். ஐ டோண்ட் வாண்டு ஆர்க்யூ” என்று சிரித்தபடி நடந்து போனாள்.

தம்மடிக்கிறாள், ஸ்டைலாய் டிரஸ் செய்கிறாள், டபுள் மீனிங் ஜோக்கடிக்கிறாள், கூட சிரிக்கிறாள் என்று பழக ஆரம்பித்தவர்களில் பெரும்பாலான ஆண்கள் அவளிடமிருந்து கொஞ்சம் தள்ளியோ அல்லது நெருக்கமாகவோ பழக ஆரம்பித்தார்கள். 

“டிபிக்கல் மிடில் க்ளாஸ் மேல் ஆட்டிட்டியூட்.”

“நீ மட்டும்?”

சற்றே யோசித்து, “யா.. மீடூ. பட் அதுலேர்ந்து வெளியே வர ட்ரை பண்ணுறேன்” என்றாள். அவளின் அருமையான குணங்களின் இதுவும் ஒன்று. தப்பென்றால் அதை சட்டென ஒப்புக்கொள்ளும் நேர்மை.

ஒரு புதிய ப்ராடெக்ட் லாஞ்ச் ஒன்றுக்காக பத்து நாள்  டூர் அடித்துவிட்டு திரும்பிய போது, ஆபீஸ் முழுவதுமே நிரஞ்சனாவைப் பற்றி கிசுகிசுத்துக் கொண்டிருந்தது; இல்லை அப்படி ஒரு அனுமானம் எனக்குள் ஓடியது என்று கூட சொல்லலாம். டூர் ரிப்போர்டிங் எல்லாம் முடித்து எழும் போது மணி எட்டாகியிருந்தது. எல்லாவற்றையும் ஏறக்கட்டி வெளியே வந்த போது நிரஞ்சனா புகைத்தபடி எண் வண்டியின் மேல் உட்கார்ந்திருந்தாள்.

“என்ன நிரஞ்சனா? வீட்டுக்கு போகலை?”

“இல்ல. உங்களுக்காகத்தான் வெயிட் பண்ணிட்டிருக்கேன்.”

என்ன என்பது போல பார்த்தேன்.

“வண்டிய எடுங்க எங்கயாச்சும் ஒரு பிண்ட் பியர் அடிச்சிட்டே பேசுவோம்” என்று பரபரத்தாள்.

பக்கத்தில் உள்ள க்ரீன் பார்க்கில் கொரானாவுக்கு அப்புறம் கூட்டமே இல்லை என்பதால் மிக அமைதியாய் இருக்க, ஆளுக்கொரு சில் பியரை ஆர்டர் செய்து ரெண்டொரு மடக்கு குடித்து முடிக்கும் வரை அமைதியாகவே இருந்தாள்.  “ஆபீஸுல எல்லாரும் என்னைப் பத்தி பேசுறாங்களே? கவனிச்சீங்களா?”

“யா.. சம்திங் லைக் கிசு கிசு.”

“நீங்க ஒண்ணுமே கேக்கலை?”

“தோணலை.”

“ஓகே. கம்மிங் டூ த பாயிண்ட். நான் சுரேந்தரை லவ் பண்ணுறேன்னு தான் பேச்சே.”

சுரேந்தர் அலுவலகத்திற்கு வரும் க்ளையெண்ட். பணக்காரனாய் காட்டிக் கொள்கிறவன். கருகருவென டிபிக்கல் ராமநாதபுரத்துக்காரன். ஏகப்பட்ட ஐடியாக்கள், அதை செய்வதற்கான பட்ஜெட் குறைந்தது 100 கோடி என்று தான் ஆரம்பிப்பான். சுற்றியுள்ளவர்கள் அவன் பேசுவதை கேட்கும் போது வாய் பிளக்காமல் இருந்ததில்லை.

எல்லாமே சாத்தியமாக வாய்ப்பிருப்பதாகவே அவன் பேசும்போது தோன்றும். தற்போது ஒரு திருப்பூர் கம்பெனி பனியன் ஒன்றை ப்ராண்ட் செய்து மார்கெட் செய்ய எங்களை அணுகியிருந்தான். ஆனால், ஏனோ என்னிடம் மட்டும் அத்தனை சுலபமாய் நெருங்கியதே இல்லை. எந்த ப்ராஜெக்டையும் பற்றி சொன்னதுமில்லை. அவன் கெட்டவனில்லை என்றால் அவனின் நடவடிக்கைகளில் எப்போதும் ஒர் சூது இருப்பதை உணர முடிந்ததால் அவனை நான் கன்ஸிட்ர் செய்ததேயில்லை.

“நீ அவனை லவ் பண்ணுறியா?”

“டோண்ட் நோ.”

“அவன் உன்னை?”

“அதுவும் டோண்ட் நோ.”

“தென் வாட்ஸ் யூர் ப்ராப்ளம்? மத்தவங்க பேசுறதா?”

“யா.. இல்லை.. அது மட்டுமில்லை. அன்னைக்கு எம்டி வந்து என்னை தனியா கூப்ட்டு ஆபீஸுல பேசிக்கிறத வச்சி பேசலை. பட் ஹி இஸ் நாட் யூர் டைப் ஆப் கைய், அப்படின்னு சொல்றாரு. நான் யாருகிட்டேயும் இதைப் பத்தி பேசுனது இல்லை. அக்கவுண்ட்ஸ் ரம்யா.. தனியா கூப்பிட்டு நாலு நாளா அட்வைஸ் பண்ணிட்டே இருக்கா.”

“அதெல்லாம் விடு. வாட்ஸ் யுர் ஸ்டேண்ட்?.”

“அதான் தெரியலைன்னு சொல்றேனே? ஆபீஸ் வரும் போதெல்லாம் கொஞ்சம் க்ளோசா பழகினேன்னு இவங்கதான் சொல்லுறாங்க. பிஸினெஸ் பத்தி  வாட்சப் பண்ண ஆரம்பிச்சேன்.”

“ஓக்கே?” என்று அழுத்தமாய் பார்த்தேன், பார்வையை தவிர்த்தபடி.

“கொஞ்சம் நாளா கொஞ்சம் பர்சனலாவும் பேச ஆரம்பிச்சேன். பட் அவன் கிட்டேயிருந்து நோ ரெஸ்பான்ஸ். அன்னைக்கு புது ப்ராடெக்ட் லாஞ்ச் பார்ட்டிக்கு பிறகு அவனும் நானும் தனியா போறதா ப்ளான் இருந்துச்சு. ஐ டோண்ட் நோ.. அவன் அன்னைக்கு அப்புறம் என்னை அவாய்ட் பண்ண ஆரம்பிச்சிட்டான். நோ பர்சனல் மெசேஜஸ். ஆபீஸுக்கு வந்தா அன்னைக்கு நைட்டு எம்டியோட பார்ட்டில இருந்துருக்கான். என் மேசேஜையெல்லாம் அவரு கிட்ட காட்டியிருக்கான்.”

“ம்.”

“நான் என்ன கதையா சொல்லுறேன் ம்ம் கொட்டிட்டு இருக்கீங்க?”

“சரி மேல சொல்லு.”

“அவனைப் பத்தி யாருமே நல்லதா சொல்ல மாட்டேன்குறாங்க. வாட் டூ யூ நோ அபவுட் ஹிம்?”

“உனக்கெதுக்கு. நீ அவனோட ரிலேஷன்ஷிப்புல இருக்க இண்ட்ரஸ்டா இருக்கியா?”

“இப்படி எல்லாரும் பேசுறாங்க. அட்வைஸ் பண்ணுறாங்க. அப்படியானவனைப் பத்தி கேட்டு தெரிஞ்சு வச்சிக்கலாமேனு ஒரு க்யூரியாஸிட்டிதான்.”

“தென் நோ நீட்.”

“இல்லை சொல்லுங்க ஐ வாண்ட் டூ. ஐயம் இண்ட்ரஸ்டட்” என்றவளின் முகத்தை தீர்க்கமாய் பார்த்தேன். அதில் தீவிரம் இருந்தது.

“பையன் ஸ்மார்ட். பணமேயில்லாம பணம் இருக்கிறா மாதிரி பில்டப் பண்ணுறதுல சமர்த்தன். பட். அவனுக்கான ப்ளான் வேறனு எனக்கு தோணுது. இன்னைக்கு இல்லைன்னா அவன் நிச்சயம் ஏதோ ஒரு பிரச்சனையில மாட்டிப்பான்னு தோணுது. அண்ட் அபார்ட் ஃபரம் தட். அவன் உனக்கு சரிப்பட்டு வர மாட்டான்” என்றேன்.

“அவ்வளவு மோசமானவன்னா ஏன் எல்லோரும் அவனை என்கரேஜ் பண்ணுறாங்க?”

“நிரஞ்சனா பிஸினெஸ் வேற, பர்சனல் வேற.”

“என் மெசேஜை எல்லாம் அவன் எப்படி எம்டிக்கிட்ட காட்டலாம்?”

பேச்சை மாற்ற விரும்புகிறாள் என்று புரிந்தது.

“மேபி அவனுக்கு உன் மேல இண்ட்ரஸ்ட் இல்லாமல் இருக்கலாம்.”

“இண்ட்ரஸ்ட் இல்லாமயா நடு ராத்திரில என்னை ஏர்போட்டுல வந்து பிக்கப் பண்ண சொன்னான்.”

“நீ போனியா?”

சற்றே தயங்கி “ம்” என்றாள்.

“தென்? நைட் ஸ்டே?”

“இல்லை. பட் கூப்டிருந்தா போயிருப்பேன்.” முகமெல்லாம் சிவப்பாகி அவள் சொன்னது ஆச்சர்யமாய் இருந்தது.

“தென் யூர் இண்ட்ரஸ்டட். எனக்கென்னவோ அவன் ரிலேஷன்ஷிப்புல இண்ட்ரஸ்ட் இருக்கிறவனா தெரியலை. நீ கமிட்மெண்ட் விரும்புறவ. அதனால  கமிட்மெண்ட் வேண்டாம்னு நினைச்சி உன்னை அவாயிட் பண்ண எம்டிகிட்ட பார்ட்டில மெசேஜை காட்டியிருக்கலாம்.”

“ஒரு தம் அடிச்சிட்டு வரலாமா?” என்று என் பதிலுக்கு எதிர்பாராமல் புகைக்கும் அறைக்குள் நுழைந்தாள். ஏதும் பேசாமல் தீவிரமாய் புகைத்தாள். புகையை உறிஞ்சும் வேகத்தில் அவளின் மனவோட்டம் புரிந்தது. புகைத்து முடிக்கும் வரை அமைதியாய் இருந்தேன். முடித்து கிளம்ப எத்தனிக்கும் போது மீண்டும் ஒரு சிகரட்டை எடுத்து பற்ற வைத்தபடி என்னை நிமிர்ந்து பார்த்தபடி, “டென்ஷனாருக்கு” என்றாள்.

“சிகரெட் டென்ஷனை அதிகப்படுத்தும் குறைக்காது.”

“இவங்களுக்கு எல்லாம் என்ன வந்திச்சு?”

“யாருக்கு?”

“எம்.டி., ஆபீஸ் கொலீக்ஸ் இவங்களுக்கு எல்லாம்? எல்லோரும் அட்வைஸ் பண்ணுறாங்க.”

“நீ தான் காரணம்?”

“நானா?

“யெஸ். அவங்க உங்க ரெண்டு பேருக்கும் இடையில சம்திங் இஸ் குக்கிங்கானு கேட்ட போது அப்படியெல்லாம் இல்லைனு சொல்லிட்டு இக்னோர் பண்ணியிருந்தா அவங்க ஏன் அடுத்த லெவலுக்கு ப்ரோசீட் பண்ணப் போறாங்க? யூ அட்மிட்டட் த கான்வர்ஷேஷன் இல்லையா? நீ இன்புட் கொடுக்காம இத்தனை கதைகள் எப்படி?”

பதில் பேசாமல் மேலும் அமைதியாய் இருந்தாள்.

“உனக்கு அவன் மேல இண்ட்ரஸ்ட் இருக்குறதுனாலத்தானே அவனைப் பத்தி எல்லார்கிட்டேயும் விசாரிச்சிருக்க?”

கடைசி பஃபை அழமாய் இழுத்து வெளியே விட்டவள், சிகரட்டை காலில் போட்டு நசுக்கிவிட்டு, அந்த அறையிலிருந்து கிளம்பினாள். மீதம் வைத்திருந்த பாதி பாட்டில் பீரை ஓரே கல்ப்பில் அடித்தாள்.

“ஐ திங் ஐயம் இன் லவ் வித் ஹிம். அவன் ரிஸிப்ரோகேட் பண்ண மாட்டேன்குறான்.”

“யெஸ். அதுனாலத்தான் நீ எல்லார்க்கிட்டேயும் இதைப் பத்தி பேசி அவன் காதுக்கு விஷயத்தை கொண்டு போய் அதை கன்பர்ம் பண்ண ட்ரை பண்ணுறே? இதையே ஒரு ஆம்பளை பண்ணா ஸ்டாக்கிங், டார்சர்னு கொடி பிடிப்பீங்க.”

“ஐயம் நாட் தட் மச் சீப் பர்சன் குருநாதா?”

“காதல்ல சீப், பெஸ்ட் எல்லாம் கிடையாது டார்லிங்.”

“இப்ப நான் என்ன பண்ணுறது?” என்று கேட்ட அவளின் குரலில் ஒரு விதமான குழைவு இருந்தது.

“கூப்ட்டு தனியா பேசிரு. இல்லை மெசேஜ்ல கேட்டுரு.”

“அவன் இல்லை அப்படின்னு சொல்லிட்டா?”

“விட்டிரு.”

“நோ.. நோ.. நோ.. ஐ காண்ட். குருநாதா. அப்படியெல்லாம் உடைச்சிற முடியாது.”

“துரத்தி துரத்தி லவ் பண்ணி, ரவுடி கெட்டவனையெல்லாம் திருத்தி வாழ வைக்க பொறந்தவளா நீ?”

“ஐய்யே?”

“தென். ஐ நோ யூ. உனக்கு அவன் சரிப்பட்டு வரமாட்டான். திரும்பத் திரும்ப யார் கிட்டயாவது இதைப் பத்தி பேசிட்டிருக்காதே. அதையும் மீறி உன்னால முடிவெடுக்க முடியலைன்னா.. செட்யூஸ் ஹிம் அண்ட் ஃபக் ஹிம். ஒரு வாட்டி நடந்திருச்சுன்னா எல்லா எமோஷனும் போய் நிஜம் பளிச்சினு புரிய ஆரம்பிச்சிரும்.”

“சே.. உங்ககிட்ட ரொமான்ஸே கிடையாதா?”

அன்றைய தினத்திற்கு பிறகு கூட அலுவலகத்தில் நிரஞ்சனாவின் பேச்சாகவே இருந்தது.

சுரேந்தர் அலுவலகத்திற்கு வந்து போகும் போதெல்லாம் நிரஞ்சனா அவனை அவாய்ட் செய்ய, பதிலுக்கு அவனும்  அவாய்ட் செய்ய ஆரம்பித்தது மேலும் அலுவலக மக்களின் முக்கியப் பேச்சாய் இருந்தது.  எல்லாரிடமும் நிரஞ்சனாவின் காதல் பற்றிய கதை இருந்தது.  நிரஞ்சனாவும் குறைவில்லாமல் இன்புட் கொடுத்துக் கொண்டேயிருந்தாள்.

“வேலைய விட்டுடலாம்னு இருக்கேன்.”

“ஓகே.”

“என்ன ஓக்கே? ஏன் எதுக்குனு கேட்க மாட்டீங்களா?”

“கேக்காமயே சொல்லத்தானே போறே?”

“எல்லார்கிட்டேயுமெல்லாம் சொல்லமாட்டேன். உங்ககிட்ட வேணா சொல்லுறேன்”

“நீ வேலைய விடப் போறேனு உன்னோட சேர்த்து எட்டு பேர் என்கிட்ட  சொல்லிட்டாங்க.”

பேசாமல் அமைதியாய் இருந்தாள். “இப்ப என்ன பண்ணனுங்கிறீங்க குருநாதா?”

“பேசு. அதான் சரி. இல்லை..”

“கோ அண்ட் ஃபக் ஹிம், அதானே?” என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

பேசுகிறேன் என்று சொன்னாளேயன்றி அவள் பேச தயாராக இருக்கிறவளாய் தெரியவில்லை.  அதற்கான முயற்சி செய்கிறவளாகவும் தெரியவில்லை. திரும்பத் திரும்ப அவனுக்கு மெசேஜ் அனுப்புவதையும் பற்றியும் அவன் பதில் அளிக்காததை பற்றியே சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள். எம்.டி. வேறு தனியாய் என்னை அழைத்து, “அவங்களுக்குள்ள இருக்குற பஞ்சாயத்த முடிச்சி விட்டுருங்களேன். ஆபீஸ் பூரா டிஸ்ட்ராக்‌ஷனா இருக்கு” என்று சொல்லிவிட்டு சென்றார்.

“நீ எந்த விதத்துல குறைஞ்சிட்டே. இப்படி இக்னோர் பண்ணுறவன் பின்னாடி அலையுறதுக்கு?”

“சமயத்துல எனக்கும் அப்படித்தான் தோணுது குருநாதா. அவனைப் பத்தி எல்லாரும் இத்தனை கெட்டது சொல்லுறீங்க. எம்டி அத்தனை கன்சர்னா இருக்காரு. ஒரு வேளை அவரு என்னை ட்ரை பண்ணுறாரோ?”

பெரும்பாலான நேரங்களில் தான் விரும்பும் பெண்கள் வேறு ஒருவன் மேல் ஈடுபாடு காட்டுகிறாள் என்றால், உன் நல்லதுக்குத்தான் சொல்லுறேன் என்று அவனைப் பற்றிய துவேஷங்களை மெல்ல விதைப்பதில் ஆண்கள் சமர்த்தர்கள். அதே நேரத்தில் அதீதமாய் தங்களை பற்றி எடைப் போட்டு ஊரில் இருக்குறவன் எல்லாம் தன் பின்னால் சுத்துகிறான் போன்ற அபத்த எண்ணங்களும் பெண்களுக்கு அதிகம் தான்.

“தோ பார்.. வேலையில உன் பொட்டன்ஷியல் குறையுது. அது உன் கேரியருக்கு நல்லதில்லை. ஒண்ணு இத்தனை காண்டர்வஷியையும் உருவாக்கின நீயே அழிக்கணும் இல்லை நிஜமாக்கு” என்றேன்.

“வில் ட்ரை” என்று சொல்லி சென்றவள் தான், ராத்திரி அழுதபடி போன் செய்தாள். அன்றைய இரவை கடக்க ஒரு தோள் வேண்டியிருந்தது அவளுக்கு.

அடுத்த நாள் மதியம் சுரேந்தர் ஆபீஸுக்கு வர, இருவரையும்  என் அறைக்கு அழைத்தேன். வெளிப்படையாய் பேசலாம் என்று நினைக்கும் போது எம்.டி கால் செய்து அழைத்தார். அரை மணி நேரம் கழித்து திரும்பி வந்த போது இருவரும் என் அறையில் இல்லை. நிரஞ்சனா அலுவலகத்திலும் இல்லை. மதியத்திற்கு மேல் லீவ் என்றார்கள். போன் செய்து பார்த்தேன். சுவிட்சு ஆப் என்றது.  

அடுத்து ஒரு வாரத்துக்கு டூர் வேலை. முடித்து திரும்பிய போது நிரஞ்சனா சந்தோஷமாய் என்னைப் பார்த்து கையாட்டியாள். முகம் தெளிவாய் இருந்தது. ஏதும் கேட்கவில்லை என்றாலும் என்ன ஆனது என்கிற கேள்வி என்னுள் எழாமல் இல்லை.  மதியம் சுரேந்தர் ஆபீஸ் வர, இருவரிடையே எந்தவிதமான தயக்கமும் இல்லாமல் சகஜமாய் வியாபாரம் மட்டுமே பேசினதை பார்த்தேன். லஞ்ச் ப்ரேக்கில் நிரஞ்சனாவுடன் தனியே இருக்கும் சந்தர்ப்பம் கிடைத்ததும் கேட்காமல் அமைதியாய் இருந்தேன்.  “அன்னைக்கு என்ன நடந்திச்சுன்னு கேட்க தோணலை?”

“தோணுது.. பட் நீயா சொல்லுவேனு காத்திட்டிருக்கேன். பட் விஷயம் சால்வ் ஆயிருச்சுனு தோணுது. ஆபீஸுல உன்னைப் பத்தி பேச்சு இல்லை. சோ இப்ப அதைப்பத்தி பேசுறதுல்லன்னு தெரியுது. குட்.”

“நான் பேசுறதில்லையா? இவனுங்களே லவ் பண்ணுறீங்கள? லவ் பண்ணுறீங்களான்னு கேட்டு கேட்டு, அப்படியானு நானும் இன்வால்வ் ஆயிட்டேன். அவனுங்க கேட்ட கேள்விக்கு பதில் சொன்னா நான் பேசுறேன்னு ஆயிருது. ஜஸ்ட் அன்னைக்கு அவன் தனியா இருக்கும் போது கேட்டுட்டேன்.”

என்ன சொன்னான் என்று ஆவலாய் அவள் முகத்தைப் பார்த்தேன்.

“அப்படியெல்லாம் ஏதுமில்லைன்னுட்டான். சட்டுனு எல்லா குழப்பத்திலேர்ந்தும் வெளியே வந்தா மாதிரி இருந்திச்சு. லீவு போட்டுட்டு கிளம்பிட்டேன், இல்லைன்னு சொல்லுறவனை பிடிச்சா வைக்க முடியும்?” என்றவளின் கண்களையே உற்றுப் பார்த்தேன்.

என் பார்வையின் கேள்வி புரிந்து என்னை தவிர்த்தபடி, “யெஸ் ஐ ஃபக்ட் ஹிம் ” என்று தன் நெற்றியை தொட்டு காட்டியபடி, ஒரு சிகரட்டை எடுத்து பற்ற வைத்து ஆழமாய் இழுத்து, புகையை விட்டாள். புகை நடுவில் அவளின் கண்கள் பளபளவென்று இருந்தது.

ஓவியம்: ஷாரணி